1ο τεύχος (Οκτώβριος 2002)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:

1. Μαρία Κόλλια: Αφού οι παραστάσεις του Καραγκιόζη αποτέλεσαν αναμφισβήτητα μέσα διαπαιδαγώγησης, γιατί τείνουν να εξαφανιστούν στις μέρες μας; σελ. 1-4.

2. Καδιανή Τριβυζαδάκη: Το παιδικό ιχνογράφημα θα πρέπει να θεωρηθεί ως προαιρετική απασχόληση στο νηπιαγωγείο και ως προαιρετικό μάθημα στο δημοτικό σχολείο ή ως ένα εντελώς απαραίτητο μάθημα; σελ. 5-8.

3. Φανή Δερμάτη: Οι ταινίες κινουμένων σχεδίων της Walt Disney, “Alladin”, “Pocahontas”, “Moulan” και “Η Παναγία των Παρισίων” τονίζοντας την διαφορετικότητα των ανθρώπινων χαρακτηριστικών, μήπως περνάνε τελικά αντιρατσιστικό μήνυμα; σελ. 9-15.

4. Κατερίνα Μπαδήμα: «Τα ψηλά βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου ως παιδικό λογοτεχνικό έργο συμβάλλει στη συναισθηματική και νοητική ανάπτυξη του παιδιού; σελ. 15-19.

5. Μαρία Σταματάκη: Είναι απαραίτητη η τηλεόραση ως μέσο διαπαιδαγώγησης στο νηπιαγωγείο; σελ. 19-25.

6. Δέσποινα Κατσαράκη: Το κίνημα του ρομαντισμού στη ζωγραφική επηρεάστηκε (ή όχι) από ορισμένες πολιτικές καταστάσεις που βίωσαν οι τότε ζωγράφοι; σελ. 25-30.

7. Μαρία Μοσχόβη: Τι οφείλει να κάνει ο εκπαιδευτικός για να βιώσουν οι μαθητές της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης την αισθητική πλευρά του θεάτρου; σελ. 30-34.

8. Κατερίνα Παπαδάκη: Με ποιο τρόπο τα μηνύματα που αντλεί ο θεατής από την τραγωδία «Οιδίπους Τύραννος» συντελούν στη διαπαιδαγώγησή του; σελ. 34-38.

9. Αθηνά Φασουλάκη: Πώς συντελούσε η εκμάθηση των Ομηρικών Επών στη θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των αρχαίων Ελλήνων μαθητών; σελ. 39-42.